Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

black and blue

  • 1 liveo

    līvĕo, ēre, v. n. [for pliveo; Gr. pelios, pellos, dark-blue; cf.: pullus, pallidus], to be of a bluish color, black and blue, livid:

    livent rubigine dentes,

    Ov. M. 2, 776:

    livere catenis,

    Prop. 4 (5), 7, 65.—
    II.
    Trop., to be envious, to envy (mostly poet. for invideo).
    (α).
    Absol.:

    livet Carinus, rumpitur, furit, plorat,

    Mart. 8, 61, 1; Stat. Th. 11, 211.—
    (β).
    With dat., to envy:

    livere iis, qui eloquentiam exercent,

    Tac. A. 13, 42:

    qui mihi livet,

    Mart. 6, 86, 6; 11, 94, 1.—Hence, lī-vens, entis, P. a.
    A.
    Bluish, lead-colored, black and blue, livid:

    plumbum,

    Verg. A. 7, 687:

    pruna,

    Ov. M. 13, 817:

    crura compedibus,

    id. Am. 2, 2, 47:

    oculi in morte,

    Stat. Th. 1, 617:

    venenum,

    Sil. 2, 707.—
    B.
    Envious:

    quid imprecabor, o Severe, liventi?

    Mart. 8, 61, 8.— Adv.: līventer, lividly, Paul. Petr. 4, 192.

    Lewis & Short latin dictionary > liveo

  • 2 sugillata

    sūgillo (suggillo, oited ap. Victorin. p. 2465 P.), āvi, ātum, 1, v. a. [etym. dub.; perh. akin with sugo], to beat black-andblue (mostly post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    oculi ex ictu suffusi cruore et sugillati,

    Plin. 31, 9, 45, § 100:

    athleta, qui numquam sugillatus est,

    Sen. Ep. 13, 2: oculos patri, perh. to knock out, Varr. ap. Non. 171, 13. — Part. perf. as subst.: sūgillāta, ōrum, n. (sc. loca), black-and-blue spots, bruises:

    allium sugillata aut liventia ad colorem reducit,

    black-and-blue spots, Plin. 20, 6, 23, § 55:

    caseus recens cum melle sugillata emendat,

    id. 28, 9, 34, § 132. —
    II.
    Trop.
    A.
    To flout, jeer, taunt, scoff at, insult, revile:

    viros sugillatos, repulsos,

    Liv. 4, 35, 10:

    Sulla repulsa praeturae sugillatus est,

    Val. Max. 7, 5, 5:

    crudelitatem alicujus,

    id. 3, 2, 1; 5, 3, 4:

    noli sugillare miserias,

    Petr. 128:

    pudorem,

    Dig. 2, 4, 10, § 12:

    opinionem alicujus,

    ib. 44, 4, 4, § 16; to annoy, Vulg. Luc. 18, 5.—
    * B.
    = to beat into one, i. e. to suggest: verba alicui, Prud. steph. 10, 999.

    Lewis & Short latin dictionary > sugillata

  • 3 sugillo

    sūgillo (suggillo, oited ap. Victorin. p. 2465 P.), āvi, ātum, 1, v. a. [etym. dub.; perh. akin with sugo], to beat black-andblue (mostly post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    oculi ex ictu suffusi cruore et sugillati,

    Plin. 31, 9, 45, § 100:

    athleta, qui numquam sugillatus est,

    Sen. Ep. 13, 2: oculos patri, perh. to knock out, Varr. ap. Non. 171, 13. — Part. perf. as subst.: sūgillāta, ōrum, n. (sc. loca), black-and-blue spots, bruises:

    allium sugillata aut liventia ad colorem reducit,

    black-and-blue spots, Plin. 20, 6, 23, § 55:

    caseus recens cum melle sugillata emendat,

    id. 28, 9, 34, § 132. —
    II.
    Trop.
    A.
    To flout, jeer, taunt, scoff at, insult, revile:

    viros sugillatos, repulsos,

    Liv. 4, 35, 10:

    Sulla repulsa praeturae sugillatus est,

    Val. Max. 7, 5, 5:

    crudelitatem alicujus,

    id. 3, 2, 1; 5, 3, 4:

    noli sugillare miserias,

    Petr. 128:

    pudorem,

    Dig. 2, 4, 10, § 12:

    opinionem alicujus,

    ib. 44, 4, 4, § 16; to annoy, Vulg. Luc. 18, 5.—
    * B.
    = to beat into one, i. e. to suggest: verba alicui, Prud. steph. 10, 999.

    Lewis & Short latin dictionary > sugillo

  • 4 Varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Varius

  • 5 varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > varius

  • 6 lividus

    līvĭdus, a, um, adj. [liveo], of a blue or leaden color, bluish, blue.
    I.
    Lit.:

    vada,

    Verg. A. 6, 320:

    lividissima vorago,

    Cat. 17, 11:

    racemi,

    Hor. C. 2, 5, 10.—
    B.
    Esp., produced by beating, bruising, etc., black and blue, livid:

    livida armis Bracchia,

    Hor. C. 1, 8, 10:

    ora livida facta,

    Ov. H. 20, 82; Plin. 24, 11, 55, § 93.—
    C.
    Transf., making livid, i. e. deadly:

    livida materno fervent adipata veneno,

    Juv. 6, 631.—
    II.
    Trop., envious, invidious, spiteful, malicious.
    A.
    Of persons:

    invidi et malevoli et lividi,

    Cic. Tusc. 4, 12, 28 (dub.):

    nos nostraque lividus odit,

    Hor. Ep. 2, 1, 89.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    lingua,

    Ov. F. 1, 74:

    obliviones (because forgetfulness robs the deserving of the praise which is his due),

    Hor. C. 4, 9, 33:

    sententia,

    spiteful, malicious, Sen. Contr. 2, 14.—Hence, līvĭdē, adv., of a leaden color, lividly.—Comp., Plin. 37, 7, 25, § 94 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > lividus

  • 7 līvidus

        līvidus adj. with sup.    [LIV-], of a leaden color, bluish, blue: vada, V.: racemi, H.: lividissima vorago, Ct.— Black and blue, livid, bruised: armis Bracchia, H.: Ora livida facta, O.— Making livid, deadly: Livida materno fervent adipata veneno, Iu.—Fig., envious, invidious, spiteful, malicious: malevoli et lividi: nos lividus odit, H.: obliviones, i. e. destructive of praise, H.
    * * *
    livida, lividum ADJ
    livid, slate-colored; discolored by bruises; envious, spiteful

    Latin-English dictionary > līvidus

  • 8 livor

    līvor, ōris, m. [liveo], bluish color, leaden color, a black and blue spot.
    I.
    Lit.:

    jam livorem tute scapulis istoc concinnas tuis,

    Plaut. Truc. 4, 3, 19:

    livore decoloratum corpus mortui,

    Auct. Her. 2, 5, 8:

    ostendere nigram in facie tumidis livoribus offam,

    Juv. 16, 11; Quint. 2, 21, 19; cf. id. 5, 9, 1; 11; 5, 10, 46:

    illinitur livoribus,

    Plin. 20, 22, 87, § 240.—Of a speck or taint in fruit:

    uva conspectā livorem ducit ab uva,

    Juv. 2, 81:

    tum sucos herbasque dedi queis livor abiret,

    Tib. 1, 6, 13.—
    II.
    Trop., envy, spite, malice, ill-will (mostly poet. and post-Aug. for invidia): summā malevolentiā et livore impediuntur, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 1:

    obtrectatio et livor,

    Tac. H. 1, 1: pascitur in vivis livor;

    post fata quiescit,

    Ov. Am. 1, 15, 39:

    ergo submotum patriā proscindere, livor, Desine,

    id. P. 4, 16, 47:

    rumpere, livor edax,

    id. R. Am. 389:

    cupidus,

    Prop. 1, 8, 29:

    livor ac malignitas,

    Suet. Calig. 34; Plin. Pan. 3, 4; 58, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > livor

  • 9 varians

    vărĭo, āvi, ātum, 1, v.a. and n. [varius].
    I.
    Act., to diversify, variegate, change (class.).
    A.
    Lit.:

    (principia) omne genus gignunt variantque colores,

    Lucr. 2, 759:

    maculis ortum (sol),

    Verg. G. 1, 441:

    caeruleis corpora guttis,

    Ov. M. 4, 578:

    tempora cani,

    id. ib. 12, 465:

    capillos (gemma),

    id. Am. 1, 2, 41:

    ubi caeruleum variabunt sidera caelum,

    id. F. 3, 449:

    variare virgis et loris,

    to beat of all colors, black and blue, Plaut. Poen. prol. 26:

    putrida pectora palmis,

    Cat. 64, 352:

    vestes picto auro,

    Val. Fl. 3, 11:

    variante se uvā,

    becoming colored, turning, Plin. 17, 22, 35, § 189; for which mid.:

    simulatque uva variari coeperit,

    Col. Arb. 12, 1.—In part. perf.:

    vestis priscis hominum variata figuris,

    variegated, embroidered, Cat. 64, 50:

    pluribus ille (anguis) notis variatam pingitur alvum,

    Luc. 9, 713:

    arcus vix ullā variatus luce colorem,

    id. 4, 79:

    eluere calculos nigros paulum candore variatos,

    Plin. 34, 16, 47, § 157.— Poet.: formas variatus in omnes, changed, metamorphosed, Ov. M. 12, 559.—
    B.
    Trop., to cause to change, make different or various; to alter, change, vary, interchange, cause to alternate, etc.:

    vocem variare et mutare,

    Cic. Or. 18, 59; so,

    aliquid (with mutare),

    Gell. 14, 1, 9:

    orationem variare et distinguere,

    Cic. de Or. 2, 9, 36:

    ergo ille variabit (vocem) et mutabit,

    id. Or. 18, 59:

    voluptatem (with distinguere),

    id. Fin. 1, 11, 38:

    qui variare cupit rem prodigialiter unam,

    Hor. A. P. 29:

    in oratione multa summittere, variare, disponere,

    Quint. 2, 12, 10; cf. id. 2, 13, 8; 11, 3, 152:

    cum timor atque ira in vicem sententias variassent,

    Liv. 2, 57, 2:

    vices,

    Verg. A. 9, 164:

    bellum variante fortunā eventum ferre,

    with varying success, Liv. 23, 5, 8:

    et variebant secundae adversaeque res non fortunam magis quam animos hominum,

    id. 25, 1, 6:

    fremitus variantis multitudinis fuit partim adsensu partim indignatione,

    id. 35, 31, 13:

    ex vernā intemperie variante calores frigoraque,

    id. 22, 2, 10:

    laborem otio, otium labore,

    Plin. Ep. 8, 8, 4:

    variatis hominum sententiis,

    i. e. various, at variance, Cic. Mil. 3, 8:

    quae de Marcelli morte variant auctores,

    report differently, vary, Liv. 27, 27, 12; cf.:

    certe variata memoria actae rei,

    id. 21, 28, 5.— Impers. pass.:

    sitne ea (beata vita) in potestate sapientis, an, etc.... in eo nonnumquam variari inter eos et dubitari videtur,

    Cic. Fin. 5, 5, 12: senatus consuli coeptus;

    ibi cum sententiis variaretur,

    were of different opinions, Liv. 22, 60, 3; cf.:

    variatum deinde proeliis,

    fought with varying success, Vell. 2, 51, 3:

    nisi de familiae condicione variatum esset,

    i. e. differently reported, Suet. Vit. 1.—
    II.
    Neutr., to be diversified, variegated; to change, alter, waver, vary, etc.
    A.
    Lit.:

    prima mihi variat liventibus uva racemis,

    becomes variegated, colored, Prop. 4 (5), 2, 13:

    bacae,

    Col. 12, 52, 9:

    variant ostrea coloribus,

    are different, Plin. 32, 6, 21, § 60:

    universitas (arietum) tergoris maculis,

    Col. 7, 3, 2:

    inter se multum variare figurae Non possunt,

    Lucr. 2, 484; cf. id. 4, 648:

    variantes edere formas,

    id. 5, 722; cf.:

    volucres variantibu' formis,

    id. 5, 825:

    non ita Carpathiae variant Aquilonibus undae,

    fluctuate, Prop. 2, 5, 11.—
    B.
    Trop., to be various or different; to change, vary; absol.:

    variante fortunā,

    Liv. 23, 5, 8:

    inpatiens variantis caeli,

    Plin. 14, 2, 4, § 28:

    sic abeunt redeuntque mei variantque timores,

    Ov. Tr. 2, 153:

    dissidet et variat sententia,

    id. M. 15, 648:

    ita fama variat, ut, etc.,

    Liv. 27, 27, 14. —With abl.:

    haec de tanto viro, quamquam et opinionibus et monumentis litterarum variarent, proponenda erant,

    Liv. 38, 57, 8:

    si (lex) nec causis nec personis variet,

    id. 3, 45, 2.— Impers.:

    ibi si variaret,

    if there were a difference of opinion, Liv. 1, 43, 11; cf.:

    nec variatum comitiis est,

    id. 7, 22, 10.—With adverb. acc.:

    si nunc quoque fortuna aliquid variaverit,

    Liv. 23, 13, 4.—Of differences in the text of an author (late Lat.):

    ipsi codices Graeci variant,

    Aug. in Psa. 118, 7:

    nulla in eo variat codicum auctoritas,

    id. C. Faust. 11, 4.—Hence, P. a.: vărĭans, antis, varied, manifold:

    (terra) fudit aërias volucres variantibus formis,

    Lucr. 5, 822:

    variantis edere formas,

    id. 5, 720:

    astra,

    Manil. 2, 466.

    Lewis & Short latin dictionary > varians

  • 10 vario

    vărĭo, āvi, ātum, 1, v.a. and n. [varius].
    I.
    Act., to diversify, variegate, change (class.).
    A.
    Lit.:

    (principia) omne genus gignunt variantque colores,

    Lucr. 2, 759:

    maculis ortum (sol),

    Verg. G. 1, 441:

    caeruleis corpora guttis,

    Ov. M. 4, 578:

    tempora cani,

    id. ib. 12, 465:

    capillos (gemma),

    id. Am. 1, 2, 41:

    ubi caeruleum variabunt sidera caelum,

    id. F. 3, 449:

    variare virgis et loris,

    to beat of all colors, black and blue, Plaut. Poen. prol. 26:

    putrida pectora palmis,

    Cat. 64, 352:

    vestes picto auro,

    Val. Fl. 3, 11:

    variante se uvā,

    becoming colored, turning, Plin. 17, 22, 35, § 189; for which mid.:

    simulatque uva variari coeperit,

    Col. Arb. 12, 1.—In part. perf.:

    vestis priscis hominum variata figuris,

    variegated, embroidered, Cat. 64, 50:

    pluribus ille (anguis) notis variatam pingitur alvum,

    Luc. 9, 713:

    arcus vix ullā variatus luce colorem,

    id. 4, 79:

    eluere calculos nigros paulum candore variatos,

    Plin. 34, 16, 47, § 157.— Poet.: formas variatus in omnes, changed, metamorphosed, Ov. M. 12, 559.—
    B.
    Trop., to cause to change, make different or various; to alter, change, vary, interchange, cause to alternate, etc.:

    vocem variare et mutare,

    Cic. Or. 18, 59; so,

    aliquid (with mutare),

    Gell. 14, 1, 9:

    orationem variare et distinguere,

    Cic. de Or. 2, 9, 36:

    ergo ille variabit (vocem) et mutabit,

    id. Or. 18, 59:

    voluptatem (with distinguere),

    id. Fin. 1, 11, 38:

    qui variare cupit rem prodigialiter unam,

    Hor. A. P. 29:

    in oratione multa summittere, variare, disponere,

    Quint. 2, 12, 10; cf. id. 2, 13, 8; 11, 3, 152:

    cum timor atque ira in vicem sententias variassent,

    Liv. 2, 57, 2:

    vices,

    Verg. A. 9, 164:

    bellum variante fortunā eventum ferre,

    with varying success, Liv. 23, 5, 8:

    et variebant secundae adversaeque res non fortunam magis quam animos hominum,

    id. 25, 1, 6:

    fremitus variantis multitudinis fuit partim adsensu partim indignatione,

    id. 35, 31, 13:

    ex vernā intemperie variante calores frigoraque,

    id. 22, 2, 10:

    laborem otio, otium labore,

    Plin. Ep. 8, 8, 4:

    variatis hominum sententiis,

    i. e. various, at variance, Cic. Mil. 3, 8:

    quae de Marcelli morte variant auctores,

    report differently, vary, Liv. 27, 27, 12; cf.:

    certe variata memoria actae rei,

    id. 21, 28, 5.— Impers. pass.:

    sitne ea (beata vita) in potestate sapientis, an, etc.... in eo nonnumquam variari inter eos et dubitari videtur,

    Cic. Fin. 5, 5, 12: senatus consuli coeptus;

    ibi cum sententiis variaretur,

    were of different opinions, Liv. 22, 60, 3; cf.:

    variatum deinde proeliis,

    fought with varying success, Vell. 2, 51, 3:

    nisi de familiae condicione variatum esset,

    i. e. differently reported, Suet. Vit. 1.—
    II.
    Neutr., to be diversified, variegated; to change, alter, waver, vary, etc.
    A.
    Lit.:

    prima mihi variat liventibus uva racemis,

    becomes variegated, colored, Prop. 4 (5), 2, 13:

    bacae,

    Col. 12, 52, 9:

    variant ostrea coloribus,

    are different, Plin. 32, 6, 21, § 60:

    universitas (arietum) tergoris maculis,

    Col. 7, 3, 2:

    inter se multum variare figurae Non possunt,

    Lucr. 2, 484; cf. id. 4, 648:

    variantes edere formas,

    id. 5, 722; cf.:

    volucres variantibu' formis,

    id. 5, 825:

    non ita Carpathiae variant Aquilonibus undae,

    fluctuate, Prop. 2, 5, 11.—
    B.
    Trop., to be various or different; to change, vary; absol.:

    variante fortunā,

    Liv. 23, 5, 8:

    inpatiens variantis caeli,

    Plin. 14, 2, 4, § 28:

    sic abeunt redeuntque mei variantque timores,

    Ov. Tr. 2, 153:

    dissidet et variat sententia,

    id. M. 15, 648:

    ita fama variat, ut, etc.,

    Liv. 27, 27, 14. —With abl.:

    haec de tanto viro, quamquam et opinionibus et monumentis litterarum variarent, proponenda erant,

    Liv. 38, 57, 8:

    si (lex) nec causis nec personis variet,

    id. 3, 45, 2.— Impers.:

    ibi si variaret,

    if there were a difference of opinion, Liv. 1, 43, 11; cf.:

    nec variatum comitiis est,

    id. 7, 22, 10.—With adverb. acc.:

    si nunc quoque fortuna aliquid variaverit,

    Liv. 23, 13, 4.—Of differences in the text of an author (late Lat.):

    ipsi codices Graeci variant,

    Aug. in Psa. 118, 7:

    nulla in eo variat codicum auctoritas,

    id. C. Faust. 11, 4.—Hence, P. a.: vărĭans, antis, varied, manifold:

    (terra) fudit aërias volucres variantibus formis,

    Lucr. 5, 822:

    variantis edere formas,

    id. 5, 720:

    astra,

    Manil. 2, 466.

    Lewis & Short latin dictionary > vario

  • 11 līvēns

        līvēns entis, adj.    [P. of liveo], bluish, leadcolored, black and blue, livid: plumbum, V.: pruna, O.: crura compedibus: margarita, Ta.

    Latin-English dictionary > līvēns

  • 12 līveō

        līveō —, —, ēre    [LIV-], to be black and blue, be livid: livent rubigine dentes, O.— To envy: iis, qui eloquentiam exercent, Ta.
    * * *
    livere, -, - V
    be livid or discolored; be envious

    Latin-English dictionary > līveō

  • 13 līvor

        līvor ōris, m    [LIV-], a bluish color, black and blue spot, bruise: Uva livorem ducit ab uvā, a taint, Iu.—Fig., envy, spite, malice, ill-will: summotum patriā proscindere, Livor, Desine, O.: cupidus, Pr.: obtrectatio et livor, Ta.—Person., O.
    * * *
    bluish discoloration (produced by bruising, etc); envy, spite

    Latin-English dictionary > līvor

  • 14 (sūgillō or suggillō)

       (sūgillō or suggillō) —, ātus, āre    [SVG-], to bruise, beat black-and-blue ; hence, to jeer, taunt, insult, revile: viri sugillati, L.

    Latin-English dictionary > (sūgillō or suggillō)

  • 15 insignio

    insignĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 ( imperf. insignibat, Verg. A. 7, 790; Stat. Th. 7, 56), v. a. [insignis], to put a mark upon, to mark; to distinguish (mostly post-Aug.): pueri insigniti, marked with some bodily defect, Plaut. Fragm. ap. Fest. p. 375, 19 (id. Mil. 3, 1, 127 Weise):

    clipeum auro,

    Verg. A. 7, 790:

    mulli insigniuntur barba gemina inferiori labro,

    Plin. 9, 17, 30, § 64:

    oratorem fucatis et meretriciis vestibus,

    Tac. Or. 26: nec insigniri, nec misceri omnibus, to distinguish one ' s self, Sen. Ep. 18:

    cum omnis annus funeribus et cladibus insigniretur,

    was distinguished by, remarkable for, Tac. Agr. 41:

    aliquem,

    to make known, to name, Plin. Ep. 8, 22, 4.—Hence, insig-nītus, a, um, P. a.
    A.
    Marked, clear, plain:

    englyphus, id est bene insignitus,

    Ambros. in Psa. 118, Serm. 16, §

    42: utendum imaginibus agentibus, acribus, insignitis,

    Cic. de Or. 2, 87, 358:

    conformatio,

    id. Top. 5, 27:

    notae veritatis,

    id. Div. 1, 30, 64. —
    B.
    Distinguished, striking, remarkable, notable: injuriae, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:

    ignominia (al. insignior),

    Liv. 7, 15, 10:

    lacus nomen ab hac recentiore insignitius fabula est,

    id. 7, 6, 6:

    flagitium,

    Tac. A. 4, 51:

    infamia,

    id. ib. 3, 70. —
    C.
    Arrayed with banners, with standards: insigneita fere tum milia militum octo duxit, Enn. ap. Prisc. 1, p. 556 P. (Ann. v. 336 Vahl.).—
    D.
    Subst.: insignīta, ōrum, n., bruises, black and blue marks, Plin. 27, 4, 5, § 18; 27, 12, 105, § 128.— Adv.: insignītē, remarkably, extraordinarily, notably:

    mihi insignite facta est magna injuria,

    Plaut. Cas. 5, 4, 31; id. Mil. 2, 6, 77:

    insignite improbus,

    Cic. Quint. 23, 73:

    laudare ac vituperari,

    id. de Or. 2, 85, 349.— Comp., Liv. 8, 13, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > insignio

  • 16 insignita

    insignĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 ( imperf. insignibat, Verg. A. 7, 790; Stat. Th. 7, 56), v. a. [insignis], to put a mark upon, to mark; to distinguish (mostly post-Aug.): pueri insigniti, marked with some bodily defect, Plaut. Fragm. ap. Fest. p. 375, 19 (id. Mil. 3, 1, 127 Weise):

    clipeum auro,

    Verg. A. 7, 790:

    mulli insigniuntur barba gemina inferiori labro,

    Plin. 9, 17, 30, § 64:

    oratorem fucatis et meretriciis vestibus,

    Tac. Or. 26: nec insigniri, nec misceri omnibus, to distinguish one ' s self, Sen. Ep. 18:

    cum omnis annus funeribus et cladibus insigniretur,

    was distinguished by, remarkable for, Tac. Agr. 41:

    aliquem,

    to make known, to name, Plin. Ep. 8, 22, 4.—Hence, insig-nītus, a, um, P. a.
    A.
    Marked, clear, plain:

    englyphus, id est bene insignitus,

    Ambros. in Psa. 118, Serm. 16, §

    42: utendum imaginibus agentibus, acribus, insignitis,

    Cic. de Or. 2, 87, 358:

    conformatio,

    id. Top. 5, 27:

    notae veritatis,

    id. Div. 1, 30, 64. —
    B.
    Distinguished, striking, remarkable, notable: injuriae, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:

    ignominia (al. insignior),

    Liv. 7, 15, 10:

    lacus nomen ab hac recentiore insignitius fabula est,

    id. 7, 6, 6:

    flagitium,

    Tac. A. 4, 51:

    infamia,

    id. ib. 3, 70. —
    C.
    Arrayed with banners, with standards: insigneita fere tum milia militum octo duxit, Enn. ap. Prisc. 1, p. 556 P. (Ann. v. 336 Vahl.).—
    D.
    Subst.: insignīta, ōrum, n., bruises, black and blue marks, Plin. 27, 4, 5, § 18; 27, 12, 105, § 128.— Adv.: insignītē, remarkably, extraordinarily, notably:

    mihi insignite facta est magna injuria,

    Plaut. Cas. 5, 4, 31; id. Mil. 2, 6, 77:

    insignite improbus,

    Cic. Quint. 23, 73:

    laudare ac vituperari,

    id. de Or. 2, 85, 349.— Comp., Liv. 8, 13, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > insignita

  • 17 livesco

    līvesco, ĕre, v. n., to turn black and blue, become livid:

    digiti,

    Lucr. 3, 528; Scrib. Comp. 181.—
    * II.
    Trop., to envy, be envious:

    nec enim livescere fas est,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > livesco

  • 18 pigmentum

    pigmentum, i, n. [pingo], a material for coloring, a color, paint, pigment.
    I.
    Lit.
    A.
    For painting, a paint:

    aspersa temere pigmenta in tabulā, oris lineamenta efficere possunt,

    Cic. Div. 1, 13, 23:

    vela in cortinam pigmenti ferventis mersa,

    Plin. 35, 11, 42, § 150.—Jocosely:

    quem Apelles Zeuxisque duo pingent pigmentis ulmeis,

    i. e. beat black and blue, Plaut. Ep. 5, 1, 20. —
    2.
    For cosmetics, a paint, pigment:

    non istanc aetatem oportet pigmentum ullum attingere,

    Plaut. Most. 1, 3, 106; Plin. 16, 43, 84, § 233:

    multiplicasti pigmenta tua,

    Vulg. Isa. 57, 9.—
    B.
    Transf., the juice of plants (post-class.), Firm. Math. 8, 17; v. Cael. Aur. Acut. 2, 9, 46.—
    II.
    Trop., of style, coloring, ornament: meus autem liber totum Isocratis murothêkion atque omnes ejus discipulorum arculas et nonnihil etiam Aristotelia pigmenta consumpsit, Cic. Att. 2, 1, 1:

    pigmentorum flos et color,

    id. Brut. 87, 298:

    sententiae, tam verae, tam sine pigmentis fucoque puerili,

    id. de Or. 2, 45, 188.

    Lewis & Short latin dictionary > pigmentum

  • 19 caerula

    1.
    caerŭlĕus, and in poetry equally common, caerŭlus, a, um, adj. [cf. cae -sius, kuanos, and Sanscr. cjamas = dark]
    I.
    Lit., dark-colored, dark blue, dark green, cerulean, azure, kuaneos; poet. epithet of the sky, of the sea, and other similar objects (as dark, opp. albus and marmoreus color, Lucr. 2, 771 sq., and syn. with ater, Verg. A. 3, 64; v. under II. A.).
    A.
    Of the sky: caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 50 Vahl.); id. ap. Varr, L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.); cf.:

    (zonae) extremae Caeruleā glacie concretae,

    Verg. G. 1, 236.—Also subst.: caerŭla. ōrum, n., Ov. M. 14, 814:

    per caeli caerula,

    Lucr. 1, 1089; 6, 96;

    and without caeli,

    id. 6, 482.—Of the universe:

    magni per caerula mundi,

    Lucr. 5, 770;

    and of the brightness of the stars: bigae,

    Verg. Cir. 37.—Of mountain heights, Ov. M. 11, 158; cf.

    candor,

    Plin. 35, 6, 28, § 47:

    splendor,

    id. 37, 9, 51, § 134.—
    B.
    Of the sea:

    ponti plaga caerula,

    Lucr. 5, 482; cf. id. 2, 772 sq.:

    pontus,

    Cat. 36, 11; Ov. M. 13, 838: mare, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. p. 162, 30:

    aequora,

    Cat. 64, 7; so,

    campi = mare,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    aquae,

    Ov. M. 8, 229; 15, 699:

    undae,

    Tib. 1, 3, 37; 1, 4, 45; Varr. ap. Non. p. 254, 21:

    vada,

    Verg. A. 7, 198:

    gurges,

    Ov. M. 2, 528:

    color (lacus) caerulo albidi or, viridior et pressior,

    Plin. Ep. 8, 20, 4:

    Oceani amictus,

    Claud. Laud. Stil. 2, 249; App. M. 10, p. 254, 11.—Also subst.: cae-rŭla, ōrum, n., the sea, the blue surface of the sea:

    caerula verrunt,

    Verg. A. 4, 583; 3, 208; 8, 672; Stat. Th. 3, 250.—Of objects that have relation to the sea:

    di,

    sea-deities, Ov. M. 2, 8 sq.: deus, kat.exochên, Neptune, Prop. 3 (4), 7, 62; cf.

    of the same: Jovis frater,

    Ov. M. 1, 275:

    Triton,

    id. ib. 1. 333: Nereus. id. H. 9, 14:

    Thetis,

    Tib. 1, 5, 46;

    and of the same: mater (sc. Achillis),

    Hor. Epod. 13, 16; Ov. M. 13, 288:

    Psamathe,

    a sea-nymph, id. ib. 11, 398: oculi Neptuni. Cic. N. D. 1, 30, 83:

    currus (Neptuni),

    Verg. A. 5, 819:

    equi (Tritonis),

    Ov. H. 7, 50:

    Scylla (navis),

    Verg. A. 5, 123; cf.

    color. Ov M. 14, 555: puppis,

    id. F. 2, 112; via. Plaut Rud. 1, 5, 10; Ov. H. 16, 104.—
    C.
    Also of rivers and things that are connected therewith:

    caeruleus Thybris,

    Verg. A. 8, 64 amnis, Tib. 3, 4, 18; Stat. S. 1, 5, 51: Cydnus. Tib. 1, 7, 14:

    crines,

    Ov. M. 5, 432; guttae. id. ib. 5, 633.—
    D.
    Of other darkblue objects:

    omnes se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem, atque hoc horridiores sunt in pugnā aspectu,

    Caes. B. G. 5, 14:

    an si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit. idcirco caerula forma bona'st?

    Prop. 2, 18, 31 sq. (3, 11, 9 sq.); Mart. 11, 53, 1:

    olearum plaga,

    Lucr. 5, 1372; draco. Ov. M. 12, 13' angues, Verg. G. 4, 482;

    colla,

    id. A. 2, 381:

    serpens,

    Ov. M. 3, 38:

    guttae (serpentis),

    id. ib. 4, 578: vestis. Juv. 2. 97:

    vexillum,

    Suet. Aug. 25:

    flos (heliotropi),

    Plin. 22, 21, 29, § 57:

    oculi (Germanorum),

    Tac. G. 4; hence Germania [p. 265] pubes, Hor. Epod. 16, 7.—Hence, subst.: caerŭlĕum, i, n., a blue color, steel-color, both natural and artificial, Plin. 33, 13, 57, § 161 sq.; 35, 6, 28, § 47; Vitr. 7, 111; 9, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., dark, gloomy, dun, sable, black; poet. epithet of death, the night, rain, etc.:

    stant Manibus arae Caeruleis moestae vittis,

    Verg. A. 3, 64 Serv.:

    imber,

    id. ib. 3, 194;

    5, 10: caeruleus (color) pluviam denuntiat,

    id. G. 1, 453; so,

    equi (Plutonis),

    Ov. F. 4, 446:

    ratis fati,

    Prop. 2 (3), 28, 40:

    puppis (Charontis),

    Verg. A. 6, 410:

    mors,

    Albin. ad Liv. 1, 93:

    nox,

    Stat. S. 1, 6, 85:

    umbra noctis,

    id. Th. 2, 528; Verg. Cir. 214:

    panis,

    Juv. 14, 128:

    baca (lauri),

    Plin. 15, 30, 39, § 128:

    bacis caerula tinus,

    Ov. M. 10, 98.—
    B.
    Dark green, green, greenish:

    cucumis,

    Prop. 4 (5), 2, 43:

    coma,

    Ov. M. 11, 158:

    arbor Palladis,

    id. A. A. 2, 518: campi caerula laetaque prata, Enn. ap. Macr. S. 6, 3.
    2.
    Caerŭlĕus, i, m., the name of an aqueduct at Rome, Plin. 36, 15, 24, § 122; Suet. Claud. 20; Front. Aquaed. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > caerula

  • 20 caeruleum

    1.
    caerŭlĕus, and in poetry equally common, caerŭlus, a, um, adj. [cf. cae -sius, kuanos, and Sanscr. cjamas = dark]
    I.
    Lit., dark-colored, dark blue, dark green, cerulean, azure, kuaneos; poet. epithet of the sky, of the sea, and other similar objects (as dark, opp. albus and marmoreus color, Lucr. 2, 771 sq., and syn. with ater, Verg. A. 3, 64; v. under II. A.).
    A.
    Of the sky: caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 50 Vahl.); id. ap. Varr, L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.); cf.:

    (zonae) extremae Caeruleā glacie concretae,

    Verg. G. 1, 236.—Also subst.: caerŭla. ōrum, n., Ov. M. 14, 814:

    per caeli caerula,

    Lucr. 1, 1089; 6, 96;

    and without caeli,

    id. 6, 482.—Of the universe:

    magni per caerula mundi,

    Lucr. 5, 770;

    and of the brightness of the stars: bigae,

    Verg. Cir. 37.—Of mountain heights, Ov. M. 11, 158; cf.

    candor,

    Plin. 35, 6, 28, § 47:

    splendor,

    id. 37, 9, 51, § 134.—
    B.
    Of the sea:

    ponti plaga caerula,

    Lucr. 5, 482; cf. id. 2, 772 sq.:

    pontus,

    Cat. 36, 11; Ov. M. 13, 838: mare, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. p. 162, 30:

    aequora,

    Cat. 64, 7; so,

    campi = mare,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    aquae,

    Ov. M. 8, 229; 15, 699:

    undae,

    Tib. 1, 3, 37; 1, 4, 45; Varr. ap. Non. p. 254, 21:

    vada,

    Verg. A. 7, 198:

    gurges,

    Ov. M. 2, 528:

    color (lacus) caerulo albidi or, viridior et pressior,

    Plin. Ep. 8, 20, 4:

    Oceani amictus,

    Claud. Laud. Stil. 2, 249; App. M. 10, p. 254, 11.—Also subst.: cae-rŭla, ōrum, n., the sea, the blue surface of the sea:

    caerula verrunt,

    Verg. A. 4, 583; 3, 208; 8, 672; Stat. Th. 3, 250.—Of objects that have relation to the sea:

    di,

    sea-deities, Ov. M. 2, 8 sq.: deus, kat.exochên, Neptune, Prop. 3 (4), 7, 62; cf.

    of the same: Jovis frater,

    Ov. M. 1, 275:

    Triton,

    id. ib. 1. 333: Nereus. id. H. 9, 14:

    Thetis,

    Tib. 1, 5, 46;

    and of the same: mater (sc. Achillis),

    Hor. Epod. 13, 16; Ov. M. 13, 288:

    Psamathe,

    a sea-nymph, id. ib. 11, 398: oculi Neptuni. Cic. N. D. 1, 30, 83:

    currus (Neptuni),

    Verg. A. 5, 819:

    equi (Tritonis),

    Ov. H. 7, 50:

    Scylla (navis),

    Verg. A. 5, 123; cf.

    color. Ov M. 14, 555: puppis,

    id. F. 2, 112; via. Plaut Rud. 1, 5, 10; Ov. H. 16, 104.—
    C.
    Also of rivers and things that are connected therewith:

    caeruleus Thybris,

    Verg. A. 8, 64 amnis, Tib. 3, 4, 18; Stat. S. 1, 5, 51: Cydnus. Tib. 1, 7, 14:

    crines,

    Ov. M. 5, 432; guttae. id. ib. 5, 633.—
    D.
    Of other darkblue objects:

    omnes se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem, atque hoc horridiores sunt in pugnā aspectu,

    Caes. B. G. 5, 14:

    an si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit. idcirco caerula forma bona'st?

    Prop. 2, 18, 31 sq. (3, 11, 9 sq.); Mart. 11, 53, 1:

    olearum plaga,

    Lucr. 5, 1372; draco. Ov. M. 12, 13' angues, Verg. G. 4, 482;

    colla,

    id. A. 2, 381:

    serpens,

    Ov. M. 3, 38:

    guttae (serpentis),

    id. ib. 4, 578: vestis. Juv. 2. 97:

    vexillum,

    Suet. Aug. 25:

    flos (heliotropi),

    Plin. 22, 21, 29, § 57:

    oculi (Germanorum),

    Tac. G. 4; hence Germania [p. 265] pubes, Hor. Epod. 16, 7.—Hence, subst.: caerŭlĕum, i, n., a blue color, steel-color, both natural and artificial, Plin. 33, 13, 57, § 161 sq.; 35, 6, 28, § 47; Vitr. 7, 111; 9, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., dark, gloomy, dun, sable, black; poet. epithet of death, the night, rain, etc.:

    stant Manibus arae Caeruleis moestae vittis,

    Verg. A. 3, 64 Serv.:

    imber,

    id. ib. 3, 194;

    5, 10: caeruleus (color) pluviam denuntiat,

    id. G. 1, 453; so,

    equi (Plutonis),

    Ov. F. 4, 446:

    ratis fati,

    Prop. 2 (3), 28, 40:

    puppis (Charontis),

    Verg. A. 6, 410:

    mors,

    Albin. ad Liv. 1, 93:

    nox,

    Stat. S. 1, 6, 85:

    umbra noctis,

    id. Th. 2, 528; Verg. Cir. 214:

    panis,

    Juv. 14, 128:

    baca (lauri),

    Plin. 15, 30, 39, § 128:

    bacis caerula tinus,

    Ov. M. 10, 98.—
    B.
    Dark green, green, greenish:

    cucumis,

    Prop. 4 (5), 2, 43:

    coma,

    Ov. M. 11, 158:

    arbor Palladis,

    id. A. A. 2, 518: campi caerula laetaque prata, Enn. ap. Macr. S. 6, 3.
    2.
    Caerŭlĕus, i, m., the name of an aqueduct at Rome, Plin. 36, 15, 24, § 122; Suet. Claud. 20; Front. Aquaed. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > caeruleum

См. также в других словарях:

  • Black And Blue — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Cinéma et télévision Black and Blue est un film américain réalisé par Harold Beaudine en 1923. Black and Blue est une série télévisée britannique créée en …   Wikipédia en Français

  • Black and blue — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Cinéma et télévision Black and Blue est un film américain réalisé par Harold Beaudine en 1923. Black and Blue est une série télévisée britannique créée en …   Wikipédia en Français

  • Black and Blue — Studioalbum von The Rolling Stones Veröffentlichung 20. April 1976 Label Europa: WEA Records USA …   Deutsch Wikipedia

  • Black and Blue — Saltar a navegación, búsqueda Black and Blue Álbum de estudio de The Rolling Stones Publicación 23 de abril de 1976 Grabación 7 15 de diciembre, 1974 22 de enero 9 de febrero, 19 …   Wikipedia Español

  • black and blue — lack and blue n. the dark color of a bruise in the flesh, which is accompanied with a mixture of blue. To pinch the slatterns black and blue. Hudibras. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • black and blue — lack and blue, black and blue lack and blueadj. discolored by or as if by bruising; of skin. livid bruises Syn: livid. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • black-and-blue — lack and blue, black and blue lack and blueadj. discolored by or as if by bruising; of skin. livid bruises Syn: livid. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Black and Blue — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Black and Blue ou Black Blue (« noir et bleu » en langue anglaise) peut désigner : Cinéma et télévision Black and Blue, un film américain… …   Wikipédia en Français

  • Black and Blue — otherusesInfobox Album | Name = Black and Blue Type = Studio Album ] Artist = The Rolling Stones Released = 23 April 1976 Recorded = 7 15 December 1974, 22 January 9 February 1975, 25 March 4 April 1975, 19 31 October 1975, 3 16 December 1975, 18 …   Wikipedia

  • black and blue — {adj.} Badly bruised. * /Poor Jim was black and blue after he fell off the apple tree./ …   Dictionary of American idioms

  • black and blue — {adj.} Badly bruised. * /Poor Jim was black and blue after he fell off the apple tree./ …   Dictionary of American idioms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»